معرفی کشور
آشنايي با كشور مالزي

مالزي كشوري است در جنوب شرقي آسيا كه پايتخت آن كوالالامپور مي‌باشد. مركز حكومت و وزارت‌خانه‌هاي اين كشور در شهر جديد پوتراجايا (پايتخت اداري) اين كشور واقع است.
مالزي عضو سازمان ملل متحد و اتحاديه كشورهاي هم سود مي‌باشد. اين فدراسيون شامل سيزده ايالت در جنوب شرقي آسيا است. نام "مالزي " زماني كه فدارسيون ماليا، سنگاپور، ساباح و ساراواك يك اتحاديه متشكل از ۱۴ ايالت را تشكيل دادند، انتخاب شد. در سال ۱۹۶۵ سنگاپور از مالزي جدا شد و به كشوري مستقل تبديل گرديد. مالزي شامل دو ناحيه جغرافيائي است كه توسط درياي چين جنوبي از هم جدا مي‌شود:
شبه جزيره مالزي يا مالزي غربي كه بر روي شبه جزيره مالايي قرار دارد و از شمال با تايلند مرز خشكي دارد و از طريق جاده شوسه جوهور از جنوب به سنگاپور متصل مي‌گردد. اين كشور شامل سلطان نشين هاي جوهور، كداه، پاهنگ، نگري سمبيلان، كلانتان، پراك، سلانگور، پرليس و ترنگانا بوده و دو ايالت آن تحت رياست فرمانداران ملاكا و پنانگ و دو منطقه فدرال پوتراجايا و كوآلالامپور قرار دارد.
بورنئوي مالزي يا مالزي شرقي كه بخش شمالي جزيره بورنئو را اشغال نموده و ضمن داشتن مرز با اندونزي، تحت حكومت سلطان نشين برونئي قرار دارد. مالزي شرقي شامل ايالات ساباح و ساراواك و حوزه فدرال لابوآن مي‌باشد.
اگرچه از لحاظ سياسي اين ناحيه تحت اشغال مالايي ها قرار گرفته، اما جمعيت جديد مالزيايي با وجود اقليتهاي چيني و هندي يكدست نيست. سياستهاي مالزي براي بيان ماهيت ادعاشده مشاوره‌اي آن ذكر شده است و سه حزب اصلي تشكيل دهنده ناسيونال باريسان، هريك عضويت خود را به يكي از گروه‌هاي نژادي محدود ساخته است. تنها تنش عمده مشاهده شده در اين كشور، از زمان استقلال آن تا كنون، شورش هاي نژادي ۱۳مي در آستانه مبارزه انتخاباتي و بر اساس موضوعات نژادي بوده است. با اين وجود، مالزي به عنوان الگويي از هماهنگي نژادي به حساب مي‌آيد.
دولت و سياست:

دفتر نمايندگان پارلمان مالزي، پوتراجايامالزي يك كشور منتخب سلطنتي با حكومت پادشاهي مشروطه است. اين كشور ظاهرا از سوي يك حاكم عالي يا (Yang di-Pertuan Agong) كه معمولا از آن به عنوان شاه مالزي ياد مي‌شود، اداره مي‌گردد. او براي يك دوره پنج ساله در ميان نه سلطان موروثي ايالات مالايايي انتخاب مي‌شود؛ چهار ايالت ديگر، اسما داراي فرمانداراني هستند كه در امر اين انتخاب شركت نمي‌كنند. اين امر موجب مي‌شود كه مالزي يك كشور داراي سلطنت محسوب شود.
نظام حكومتي در مالزي نسبتا الگوبرداري از نظام پارلماني سيستم وست مينيستر، يا به عبارتي ميراث حكومت استعمار بريتانيا است. اما در عمل، بيشتر قدرت در شاخه اجرائي دولت متمركز مي‌شود تا بخش مقننه آن، و قوه قضائيه در اثر حملات مداوم دولت در دوره مهاتير تضعيف شده است. از زمان كسب استقلال در سال ۱۹۵۷، مالزي توسط يك ائتلاف چند نژادي تحت عنوان ناسيونال باريسان (قبلا" يك اتحاد بوده) اداره شده است.
مجلس مالزي شامل يك مجلس نمايندگان (Dewan Rakyat) (يعني "خانه ملت") و يك مجلس سنا يا (Dewan Negara) (يعني خانه كشور) مي‌باشد. مجلس ۲۱۹ عضوي نمايندگان از طريق هيئت هاي تك عضوي موكلاني انتخاب مي‌شوند كه اعضاي آن براي حداكثر يك دوره ۵ ساله برگزيده شده اند. قدرت قانونگذاري بين قانونگذاران فدرال و ايالتي تقسيم مي‌شود. تمام ۷۰ سناتور آن براي مدت ۳ سال متصدي امور وكالت خود هستند؛ كه ۲۶نفر از آنها از سوي مجامع ايالتي، ۲ نفر به نمايندگي از منطقه فدرال كوآلالامپور، يعني ۱نفر از حوزه‌هاي فدرال لابوان و پوتراجايا، و ۴۰ نفر باقي نيز توسط شاه منصوب مي‌گردند. انتخابات پارلماني مالزي دست كم يك بار در هر ۵ سال برگزار مي‌شود، كه آخرين انتخابات عمومي آن در مارس ۲۰۰۴ برگزار شده است. سن راي دهندگان بايد از ۲۱ به بالا باشد تا بتوانند براي اعضاي مجلس نمايندگان و نيز بيشتر ايالات و نيز مجمع قضائي ايالتي راي بدهند. راي دادن اجباري نيست.
قدرت اجرايي در اختيار كابينه مالزي (هيئت دولت) به رياست نخست وزير است؛ و قانون اساسي مالزي تاكيد مي‌كند كه نخست وزير بايد عضو مجلس پايين دستي، پارلمان مالزي باشد كه بنابر نظر حاكم عالي مي‌تواند به گروه اكثريت در مجلس دستور دهد. كابينه از ميان اعضاي دو مجلس انتخاب مي‌گردد و مسئول اداره آن مرجع نيز مي‌باشد.
دولت هاي ايالتي تحت رياست وزراي عالي (Menteri Besar در ايالات مالايايي يا Ketua Menteri در ايالاتي كه حاكمان موروثي ندارند) از طريق مجامع ايالتي (Dewan Undangan Negeri) و با صلاح ديد سلاطين و فرمانداران آنها برگزيده مي‌شوند.
 

تشيع در مالزي:
1
) پيشينه و وضعيت شيعيان در مالزي
در مورد پيشينهي پيدايش شيعه در مالزي، برخي بر اين باورند كه با ورود اسلام به منطقهي جنوب شرق آسيا، به وسيلهي تجار مسلمان ايراني، عرب و هندي در اوايل قرن پانزدهم ميلادي، ايالت مالاكا، به عنوالن مركز اسلامي در اين منطقه فعاليت خود را آغاز كرد. حضور جمعي از سادات در ميان اين بازرگانان، زمينه ساز آشنايي مردم منطقه با دين اسلام و پيامبر اكرم ( ص) و خاندان وي و اهل بيت (ع ) شد. در آن زمان بيشترين تبليغ مكتب تشيع در ايالات جوهور‌، ترنگانو، پهنگ، كلانتان، پرليس و كداح بود و اكنون نيز در اين مناطق و برخي ايالات ديگر هنوز خانواده هاي شيعي سكونت دارند.
همچنين در سميناري تحت عنوان «سمينار امام علي (ع)»(1)‌، وان محمد صغير عبد الله‌، يكي از استادان دانشگاه مالزي اسنادي خطي ارائه كرد كه اين اسناد بيانگر اين مسئله بود كه پيش از اشغال منطقهي جنوب شرق آسيا به وسيله هلنديها و انگليسيها‌، مردم اين منطقه از مريدان امام علي (ع) و امام جعفر صادق (ع) بوده اند واين خود سندي بر سابقه ي وجود شيعه در اين منطقه مي باشد‌.
در مورد قانوني بودن شيعه در مالزي‌، سند قانوني نيز موجود است (2) اين سند كه در صفحه 44 قانون اساسي ايالت سلانگور آمده بيان شده است كه: «حكم شرعي (در اين ايالت) به اين معنا است كه قوانين اين ايالت پذيراي مذاهب حنفي‌، مالكي‌، حنبلي و شيعه ( زيديه و جعفريه ) مي باشد»‌.
اين سند خود بيانگر آن است كه مذهب شيعه در اين ايالت‌، در سال 1991 جزو اديان رسمي به شمار ميرفته است‌.
البته گفتني است با توجه به اينكه مسلمانان مالزي شافعي مذهب اند‌، بخشي از شيعيان نيز طبق سنت آنها عمل كرده و در واقع تقيه مي كنند‌. در حال حاضر مكتب تشيع در ميان اقشار مختلف جامعه مالزي جاي پاي خود را يافته و افراد مختلف با جايگاه هاي اجتماعي متفاوت ؛ مانند استادان و دانشگاهيان‌، طلاب‌، احزاب سياسي‌، افراد عادي و مستقل، پيرو اين عقيده و مكتب مي باشند‌.
بر اساس شواهد موجود، مذهب اهل بيت(ع) توانسته است در چند ايالت مالزي نفوذ پيدا كند و نور اهل بيت (ع) بر اين سرزمين بتابد‌، كه از آن جمله مي توان به ايالات ملاكا‌، پراك‌، كلانتان‌، جوهور‌، پولاوپينگ‌، كوالالامپور و سلانگور اشاره كرد‌.
امروزه آمار رسمي از تعداد شيعيان مالزي در دست نيست‌، ليكن تخمين زده مي شود كه تعداد شيعيان مالزي بالغ بر ده تا پنجاه هزار نفر باشد‌. اين جمعيت‌، اقليت كوچكي ازجامعه مالزي را تشكيل مي دهد و در سالهاي گذشته نيز دستخوش تغييرات فراواني شده است‌. علما و اساتيد دانشگاهي زيادي در مالزي هستند كه شيعه مذهباند ولي بعضي‌، شيعه بودن خود را آشكار نمي كنند‌. حكومت مالزي نيز بنا به دلايلي كه در ظاهر جنبه جلوگيري از تفرقه مسلمانان مالزي را دارد‌، رسماً با شيعه و كساني كه تظاهر به شيعي بودن مي كنند‌، برخورد مي كنند‌.
گروه هاي شيعي مالزي:
شيعيان مالزي طبق پژوهشها و مطالعات قسمت امور اسلامي وزارت نخست وزيري در كوالالامپور به سه دسته تقسيم مي شوند:
شيعه طيبي بهرا:
اين دسته از شيعيان در اصل از هندوستان به مالزي مهاجرت كرده اند و تعدادشان بهحدود 200 تا 400 نفر ميرسد‌.
شيعه اسماعيليه آقاخان :
اين گروه معروف به kedai peegbai هستند و در اطراف لمبه كلانگ lembah kelang فعاليت دارند و تعداد آنها كمتر از شيعيان بهرا است‌.
شيعه جعفريه يا اماميه اثنا عشر :
دولت مالزي پيدايش اين گروه از شيعيان را به پيروزي انقلاب اسلامي ايران نسبت داده است؛ يعني در سال 1979‌.
در اين كشور تمام اقليتهاي مذهبي به جز شيعه در تبليغ دين خود و انجام امور مذهبي آزاد ميباشند‌. همچنين اين اقليتها در پوشش و داشتن مراكز مذهبي آزاد هستند و همگي معابد و اماكن مذهبي دارند‌، حتي دولت براي بازسازي و نوسازي اين مراكز مذهبي مساعدت مالي ميكند و يارانه نيز پرداخت مينمايد‌. ليكن شيعيان از اين حق و مساعدت محروم ميباشند‌. در حقيقت ميتوان گفت كه شيعه بودن درمالزي جرم به شمار ميآيد و از سوي دولت مقابله شديد باشيعيان و تعاليم آنها ميشود.
دولت مالزي پس از برخورد جدي با الارقم‌، اقدام به زمينه سازي در خصوص برخورد جدي با شيعيان كرد‌. بازوي اجرايي دولت مالزي در اين رابطه آقاي عبدالحميد عثمان است كه يكي از مخالفان سرسخت شيعه در منطقه و مالزي مي باشد‌. وي عهدهدار برنامهها برخورد جدي و تدوين برنامه هاي جديد جهت جلوگيري از روند رو به رشد شيعه در مالزي است.
دولت با اعمال سياستهاي گوناگون‌، كاهش و مهار اسلام سياسي را در دستور كار قرار داده است و به شدت از آن پرهيز مي كند و مانع رشد آن ميشود‌.
همچنين دولت مالزي شيعيان را تهديدي براي امنيت ملي ميداند و درصدد تشديد فعاليتها بر ضد اين گروه و تنزيل يا حذف جايگاههاي علمي يا شغلي شيعيان در دولت و مؤسسات آموزش عالي است.
به دليل حضور برخي عناصر وهابي در مراكز اسلامي ذي نفوذ رويكردهاي خصمانهاي بر ضد تعاليم شيعه اتخاذ شده است و دلايل و انگيزههاي برخي روحانيون مالزي در ضديت با تعاليم شيعه به سه دسته تقسيم ميشوند:
1. سر سپردگي روحانيون مالزي به وهابيت وترس از رواج شيعه به عنوان عمده ترين مانع در راه ترويج عقايد انحرافي وهابيت
2. تعصبات خشك مذهبي و بي اطلاعي از مذهب شيعه
3. ابراز همگرايي نسبت به واكنش هاي دولت در برابر دشمن مشترك و فرضي.
سرمايه گذاري خارجي عامل اصلي رشد و حركت اقتصادي دولت مالزي به حساب مي آيد و چنين تبليغ مي شود كه رشد افكار انقلابي و شيعي مي تواند باعث متضرر شدن
سرمايه گذاران خارجي شود و به واسطه همين امر فشار خارجي از اين ناحيه بر دولت مالزي وارد مي گردد‌. از اين رو دولت مقابله با افكار شيعه را به نوعي فرار از اين فشارهاي خارجي دانسته و براين خشنود نمودن سرمايه گذاران خارجي و رشد اقتصادي خود‌، مقابله با شيعه را هدفي اقتصادي و سياسي مي داند‌. به طور كلي مي توان دلايل نگراني حكومت مالزي از رشد شيعه را اين گونه برشمرد :
. نشر افكار شيعه در ميان اساتيد دانشگاهي كه موجب گرايش دانشجويان به تشييع و در نهايت گرايش مردم عادي به مذهب تشيع خواهد شد‌.
. رواج تشيع با عث برهم زدن ثبات سياسي كشور و از ميان رفتن وحدت ملي نژادهاي مختلف خواهد شد ؛ زيرا حكام مالزي بر اين باورند كه مذهب شيعه باعث تفرقه ونفاق بين مسلمانان مي شود‌. آنان وقايع پاكستان را به عنوان نمونه در اين زمينه ذكر مي كنند‌.
. رشد تفكر شيعي باعث به خطر افتادن تفكر غربي و منافع اقتصادي و سياسي غرب
مي گردد‌.
. تفكر شيعي در حقيقت مقابله با تفكر وهابي در منطقه است‌.
اگر چه شيعيان در گذشته در مالزي مراكزي داشته اند،اما در حال حاضر به دليل فشارهاي دولت‌، تشكيلات مذهبي‌، حزبي و مركز ديني متمركزي ندارند‌. به اين لحاظ انجام امور فرهنگي و فعاليت هاي مذهبي وسياسي شيعه در مالزي بسيار ضعيف انجام مي شود‌. شيعيان در منازل خود به انجام امور مذهبي مي پردازند كه اين قبيل مراسم به صورت غير علني و در دسته هاي كوچك برگزار مي گردد‌. در بعضي ايالات‌، شيعيان با سعي و تلاش خود برنامه ها منظم مذهبي را بر پا مي دارند و سعي در حفظ اين برنامه ها دارند كه همان گونه كه ذكر شد اين برنامه ها محدود به گروه هاي كوچك خانگي و به صورت غير علني مي باشد و دولت مالزي هم مطلع بوده ولي به حمد الله از برگزاري مراسم در منازل به صورت غير علني ممانعت نمي كند‌.
فعاليت هاي فرهنگي علني شيعيان از سال 1376‌، با تهاجم دولت به اين جامعه و دستگيري تعدادي از سران آنها‌، تا حد زيادي كم شده است و در سال هاي اخير‌، تنها شاهد فعاليت گروههاي كوچك شيعيان ؛ مانند برگزاري جلسات قرآن و احكام‌، ايجاد سايت هاي اينترنتي بوده ايم‌. فعاليت هاي اجتماعي شيعيان نيز در سال هاي اخير‌، انسجام و وحدت بيشتري نسبت به گذشته به خود گرفته است‌. در مالزي مدرسه علميه و حوزه اي كه به شكل حوزه هاي علميه شيعه معمول در قم و نجف باشد‌، وجود ندارد بلكه از آنجا كه مسئوليت برخي مدارس با افرادي است كه از نظر فكري نزديك به شيعه هستند‌، از اين رو به همين مدارس‌، مدرسه هاي ديني شيعه اطلاق مي گردد‌. وجود اين گونه افراد در سطوح مديريتي و حتي استادي اين مدارس‌، تا حدودي باعث تغيير و تحول در آن شده و زمينه را براي نزديكي هر چه بيشتر آنها به حوزه هاي علميه شيعه آماده مي سازد‌.
در مورد تقليد شيعيان مالزي‌، بايد گفت كه برخي از آنان مقلد مرحوم آيت الله العظمي گلپايگاني هستند و برخي ديگر هم از مرحوم آيت الله العظمي اراكي تقليد مي كنند‌. پس از فوت مرحوم آيت الله العظمي اراكي جمعي از طلاب جنوب شرق آسيا طي نامه اي به مقام معظم رهبري ضمن عرض تسليت‌، درخواست انتشار رساله ي ايشان را نمودند و مردم اين مناطق را به مرجعيت ايشان ارجاع دادند‌. ضمناً برخي از شيعيان هم از آيت الله سيستاني تقليد مي كنند و برخي هم باقي بر تقليد از مرحوم امام خميني ( ره ) و آيت الله خوئي (ره) هستند‌. با اين حال‌، كمبود رهبريت ديني در ميان شيعيان باعث شده است كه اختلافات داخلي ميان شيعيان ايجاد شود‌.
شيعيان مالزي را از لحاظ طبقات اقتصادي مي توان به سه دسته تقسيم كرد :
. طبقه بالا : يعني ثروتمندان‌، كه حدود 30 درصد ا ز شيعيان را در بر مي گيرد‌.
. طبقه متوسط : شامل كارمندان عادي‌، و افراد داراي مشاغل تجاري، ولي در حد متوسط است كه 60 درصد شيعيان را در بر مي گيرد.
. طبقه پايين: كه بيشتر افراد نيازمند با درآمد بسيار پائين مي باشند كه 10 درصد شيعيان مالزي در اين طبقه قرار مي گيرند‌.
بيشتر شيعيان مالزي در شركت هاي خصوصي غير دولتي مشغول به كار هستند زيرا در اين شركت ها آزادي بيشتر دارند‌. شيعيان اگر بخواهند در پست هاي دولتي شاغل باشند‌، بايد تقيه كنند‌. تعدادي از افراد كه پست هاي دولتي دارند‌، خود را از جمع شيعيان كنار كشيده اند و بسيار كم با آنها رفت و آمد مي كنند‌.
وضعيت اقتصادي شيعيان مالزي متوسط و رو به پائين است ولي علي رغم اين مسئله‌، اتحاد آنان و كمك هاي – هر چند ناچيز – جمع آوري شده از ناحيه اين جامعه‌، توانسته است بخشي از مشكلات خانواده هاي افراد دستگير شده شيعي توسط دولت را بر طرف كند‌. البته برخي تجار و با زرگانان به پشتيباني مالي در مورد فعاليت هاي مذهبي شيعه مي پردازند كه تعداد آنها اندك است و كمك هاي آنها نيز به دليل ترس از دولت بسيار مخفيانه و با تقيه صورت مي گيرد‌.
2) فعاليت هاي ضد شيعي در مالزي:
تعرضات ضد شيعي بيشتر از سوي دولت يا عوامل وابسته به دولت صورت مي پذيرد ؛ براي نمونه برخي از افراد وابسته به مركز اسلامي مالزي يا شوراي علماي اين كشور‌، اقدام به نوشتن مقالات ضد شيعي و درج آن در جرايد ملايو زبان‌، به ويژه روزنامه پر شمارگان ملايو زبان « بريتاهاريان » نموده اند متعاقب اين حركت ها دولت نيز تعدادي از طلاب و شيعيان را دستگير كرده است‌.
برگزاري كلاس ها و جلسات توجيهي براي كارمندان دولت‌، د رخصوص گروه هاي به اصطلاح منحرف اسلامي‌،از جمله شيعه‌، از ديگر اقدامات بازدارنده دولت است. همچنين جلساتي از طرف مركز اسلامي مالزي‌، براي توجيه نيروهاي نظامي در كوالالامپور برگزار شد و در نمايشگاهي در پوسات اسلام نيز در همين رابطه نوارهايي با محتواي ضد شيعي به فروش رسيد‌. موارد ياد شده رامي توان از اقدامات ديگري دانست كه نقش دولت در هدايت آنها به وضوح قابل مشاهده است (3)‌.
در سال هاي گذشته برخي از مسئولان مالزي در يك اقدام هماهنگ ضد تفكرات شيعي موضع گيري كردند و با اين عمل قصد محدود ساختن فعاليت شيعيان را دارند‌. در همين راستا آقاي عبد الحميد عثمان وزير مشاور در دفتر نخست وزيري مالزي كه به عنوان يكي از عاملان اصلي و سردمداران ضد شيعي دولت شناخته شده‌، قبل از عيد فطر سال 2002 اعلام كرد كه فعاليت هاي شيعيان و اقدامات آنها در انتشار تعاليم شيعه در سطح جامعه‌، به حد خطر ناكي رسيده ودامنه آن به دانشگاه ها كشيده شده است و بايد با اين موضوع برخورد جدي شود‌.
به دنبال اظهارات عبد الحميد عثمان رئيس پليس مالزي‌، رحيم نور نيز اعلام كرد كه پليس آمادگي دارد با تعاليم شيعه مقابله كند و منتظر فرمان وزير كشور در اين رابطه است.
پس از زمينه سازي هاي اوليه مسئولان اجرايي مذهبي‌، مبني بر لزوم محدود ساختن فعاليت هاي شيعيان‌، آقاي ماهاتير محمد نخست وزير وقت در مراسم عيد فطر همان سال‌، اقدام به موضع گيري بر ضد شيعه كرد و گفت : «چه نيازي است كه شيعه به كشور ما آورده شود ؟ ما دعوايي بر سر اينكه كشور ديگري به تعليمات شيعي اعتقاد داشته باشد نداريم‌، اما اجازه دهند مردم ما تنها از تسنن پيروي كنند»‌.
به دنبال سخنان ماهاتير محمد‌، آقاي مگات جنيد معاون وزير گفت: « فعاليت شيعيان موجب به وجود آمدن تفرقه در ميان مسلمانان مالزي مي شود و وزارت كشور قصد دارد در يك كميته كاري با پليس مركز اسلامي‌، موضوع شيعه را مورد بررسي قرار داده و در صورت لزوم با آن برخورد لازم صورت پذيرد »‌.
در همين راستا و همسو با موضع گيري هاي مسئولان مالزي‌، تعدادي از سر وزيران و مقامات مذهبي ايالت هاي مالزي از فعاليت شيعيان در مناطق تحت حمايت خود اظهار نگراني نمودند و خبر از اتخاذ تصميماتي مبني بر محدود كردن دامنه فعاليت هاي شيعيان ايالات خود دارند‌. هم چنين مفتي كوالالامپور خواستار تصويب قانوني در مجلس فدرال شد تا به موجب آن‌، از فعاليت هاي شيعيان جلوگيري شود‌.
آقاي عبد الحميد عثمان در يك مصاحبه تلويزيوني در سال 2002 گفت :
« حكومت ايالتي جوهور با پيروان گروه هاي منحرف از جمله شيعيان كه به ترويج تعاليم خود در جوهور مبادرت مي ورزند‌، به شدت مبارزه خواهد كرد »‌. وي به اين گروهها هشدار داد كه از ترويج تعاليم نادرست اسلامي دست بردارند و در غير اين صورت‌، با عواقب وخيم كارهاي خود مواجه خواهند شد‌. او به مسلمانان مقيم ايالت جوهور كه پيرو تعاليم شيعه هستند توصيه كرد اين تعاليم را به سطح شخصي محدود سازند و به فعاليت هاي تبليغي نپردازند‌.
قبل از اين نيز‌، در سال 1990‌، همايشي با حضور 90 نفر از علماي اندونزي‌، مالزي‌، سنگاپور و تايلند در كوالالامپور برگزار شده بود كه در آن همايش تلاش شد عقايد و فعاليت هاي شيعه به عنوان عامل ضد امنيتي و در جهت آشوب روابط بين مسلمانان معرفي شود‌. همچنين در اين همايش شيعيان به عنوان قيام كنندگان عليه اسلام شناسانده شدند‌. درهمان زمان آقاي ماهاتير محمد نيز در سخنراني انتخاباتي خود در شهر كوتابارو مركز ايالت كلانتان درباره شيعه گفت :
« دولت قصد دارد تا از گسترش تعليم شيعه در كشور جلوگيري كند ؛ چرا كه اين تعاليم باعث ايجاد تفرقه ميان مسلمانان مي گردد. »
همچنين دولت از رؤساي شعبات حزب پاس در سراسر مالزي خواسته است‌، اسامي افراد شيعه در ايالت خود را به كميته ي انضباطي دهد تا تصميم مقتضي عليه آنان اتخاذ شود.
برنامه اي تلويزيوني با عنوان « شيعه‌، تفرقه است ! » در تاريخ 23/1/75 از شبكه يك مالزي پخش شد‌. تلويزيون پيش از پخش اين برنامه‌، به مدت يك هفته تبليغ آن را انجام داد تا بتواند حساسيت و توجه مردم نسبت به اين برنامه را جلب كند‌. برنامه پيشگفته ميزگردي مذهبي بود كه در يكي از مدارس ايالت كداح برگزار گرديد‌. در اين ميزگرد آقاي محمد عصري يوسف كه از چهره هاي به شدت وهابي و ضد شيعه مالزي است و سرهنگ حاجي نجمي بن حاجي احمد‌، استاد كلاس هاي ايدئولوژيك ارتش و استاد حسن محمود عضو مركز اسلامي مالزي شركت داشتند‌. محورهاي عمده مورد بحث و تهاجم شركت كنندگان در اين ميز گرد « متعه‌، شيعه عامل تفرقه‌، امامت درشيعه و تحريف قرآن توسط شيعيان بود» كه اين برنامه خود مؤيدي بر فعايت هاي ضد شيعي دولت مالزي است.
طبق اظهارات روزنامه هاي « سان » و « استار »‌، به واحدهاي مذهبي ارتش دستور داده شده است كه فعاليت هاي نفرات ارتش را زير نظر گرفته و تضمين نمايند كه تعاليم شيعه در ميان آنها رواج نيابد‌. وزير دفاع مالزي اظهار داشت : «اين نخستين اقدام است و هرچند اين تعاليم در ارتش رسوخ نيافته است ولي مي بايد تضمين كنيم كه نفرات ارتش از اين نفوذ در امان هستند»‌.
در همين رابطه نشريات و مطبوعات مالزي نيز به ميدان آمدند و به انتشار مطالبي برضد شيعه در همان مقطع پرداختند‌. ا زجمله مجلاتي ك پيشتاز مطبوعات بودند مي توان به
« مجله الامه » اشاره كرد‌.
ولي با همه اين تفاصيل نور اهل بيت ( عليهم السلام ) هم چنان در مالزي تابان است و اميد مي رود كه اهل فكر و سياست در كشور مالزي در نگرش خود نسبت به شيعه تجديد نظر كنند و بدانند نفوذ يك مكتب پرطرفدار در عالم اسلام را با چند مصاحبه و برنامه تلويزيوني نمي توان از بين برد بلكه به عكس با آزاد گذاشتن شيعيان در ترويج مكتب اهل بيت‌، زمينه ثبات و امنيت ملي را براي كشور اسلامي مالزي فراهم خواهند كرد‌.
منبع :( آشنايي با كشورهاي اسلامي 2 محمد هادي فلاح زاده ص 117 -126 )


تقسيمات كشوري:

مالزي داراي ۱۳ استان است و استاندار هر استان را اصطلاحاً "سلطان" مي‌نامند.


جغرافيا:

كشور مالزي در جنوب شرقي آسيا واقع شده و از لحاظ جغرافيائي از دو قسمت كاملاً جدا تشكيل شده. ميان ۱ تا ۷ درجه عرض شمالي و ۱۰۰ تا ۱۱۹ درجه طول شرقي قرار دارد.
نقشه شبه جزيره و شرق مالزيدو بخش متمايز مالزي از طريق درياي چين جنوبي از يكديگر جدا شده اند، كه هردو بخش غربي شبه جزيره مالزي و شرق مالزي، داراي منظره بسيار مشابهي از دشت هاي مرتفع ساحلي هستند كه اغلب از تپه‌ها و كوهستان هاي جنگلي انبوه پوشيده شده كه مرتفع ترين آن، كوه كينابالو به ارتفاع ۴٬۰۹۵٫۲ متر بر روي جزيره بورنئو قرار دارد. آب و هواي محلي، استوايي بوده كه مشخصه آن بادهاي موسمي سالانه است كه (در ماههاي آوريل و اكتبر) در جنوب غرب و (از اكتبر تا فوريه) در شمال غرب مي وزد.
تانجونگ پي آي، كه در ايالت جنوبي جوهور قرار دارد، جنوبي ترين نقطه قاره آسيا مي‌باشد،تنگه مالاكا كه بين سوماترا و شبه جزيره مالزي قرار دارد، به شكل بحث برانگيزي مهمترين مسير كشتيراني جهان محسوب مي‌شود.
پوتراجايا، مركز اداري جديد التاسيسي براي دولت فدرال مالزي است كه تاحدي در نظر دارد از تراكم فزاينده داخل پايتخت مالزي، كوآلالامپور بكاهد. كوآلالامپور به عنوان مقر پارلمان و علاوه برآن مركز بازرگاني و مالي كشور باقي مي ماند. ديگر شهرهاي اصلي آن عبارتند از پنانگ جرج تاون، ايپوه، جوهور باهرو، كوچينگ، كوتاكينابالو، آلوراستار و شهر مالاكا.


دانشگاه هاي مالزي:
دانشگاه تكنولوژي مالزي در ناحيه جنوبي اين كشور واقع شده است و مقصدي مناسب براي متقاضيان تحصيلات تكميلي در شاخه هاي فني‌، مهندسي و تكنولوژيكي مي باشد‌. بيش از 20 مركز پژوهشي در اين دانشگاه مشغول به فعاليت هستند. 9500 دانشجو در مقطع كارشناسي، 5000 دانشجوي غير حضوري و 3000 دانشجوي تحصيلات تكميلي، بافت و ساختار جمعيتي دانشگاه فن آوري مالزي را تشكيل مي دهند.
نزديك بودن دانشگاه به قطبهاي صنعتي، فرصت خوبي را براي دانشجويان فني مهندسي بوجود مي آورد تا در دوران تحصيل بتوانند ارتباطي مفيد و نزديك با محيط حرفه اي آينده خود را تجربه نمايند‌.
تاريخ تاسيس دانشگاه فناوري مالزي به سال 1930 بر ميگردد ؛زماني كه به عنوان يك مدرسه تكنيكي داير شد و بعدها در نوع خود (آموزش تكنولوژيكي) ممتاز شناخته شد و در سال 1946 به رتبه دانشكده ترفيع يافت. پس از دو دهه تبديل به يك آكادمي فناوري و سپس در سال 1975 موفق به اخذ رتبه دانشگاه گرديد. نخست وزير پيشين اين كشور دكتر مهاتير محمد ايندانشگاه را به عنوان دانشگاه كاشف لقب داده است‌. UTM در سال 2002 تنديس MSC دريافت نمود‌.
 

دانشگاه هاي مالزي:

 

دانشگاه  UPM
دانشگاه پوترا مالزي با قدمتي هفتاد ساله هم سن و سال دانشگاه تهران است. در سالهاي اخير به تبع رشد چشمگير كشور مالزي پوترا سرمايه گزاري بالايي براي تحقيقات و تحصيلات تكميلي و پژوهش هاي كاربردي انجام داده و با نگاهي به فهرست دانشكده ها و مراكز تحقيقاتي و رشته هاي بسيار متنوع اين دانشگاه متوجه گستردگي اين دانشگاه خواهيد شد.
پذيرش اين دانشگاه تنها در مقاطع تحصيلات تكميلي است و دهها دانشكده و صدها رشته تحصيلي گوناگون در اين دانشگاه موجود است و تدريس مي شود.دانشجويان ايراني در حال تحصيل در اين دانشگاه حدود 1000 نفر مي باشند.
دوره كارشناسي ارشد در پوترا به دو صورت فقط گذراندن واحد هاي درسيو حالت دوم واحدهاي درسي و انجام پژوهش است‌.
دوره هاي دكتري در دانشگاه پوترا تنها به يك طريق و آن هم با برگزاري كلاس هاي درس و گذراندن پايان نامه انجام مي پذيرد.

Web Site: www.upm.edu.my

دانشگاه KBU

اين دانشگاه در قسمت غربي كوالالامپور در منطقه اي به نام بندر اوتاما واقع شده كه در فاصله 12 كيلومتري از برج هاي پتروناس قرار گرفته. اين منطقه به لحاظ موقعيت شهري نسبت به مناطقي مانند سايبرجايا و برخي مناطق حومه اي ديگر كوالالامپور از وضعيت بهتري برخوردار است.
دانشگاه KBU مالزي تحت نظارت و با نمايندگي رسمي از دانشگاههائي نظير Sheffield halam و Nottingham در انگلستان‌، Mannheim در آلمان و South Austrelia در استراليا مشغول به فعاليت است. به اين معنا كه دوره هاي تحصيلي در دانشگاهKBU مالزي ارائه ميشوند، اما مدرك تحصيلي از سوي دانشگاه مادر اعطا مي شود.

Web Site: http://www.kbu.edu.my

دانشگاه UM  (مالايا)

دانشگام مالايا نيز يكي از معتبر ترين دانشگاه هاي كشور مالزي بوده و مقاطع تحصيلات تكميلي صاحب دهها دانشكده و صدها رشته تحصيلي گوناگون مي باشد.

Web Site: http://www.um.edu.my

دانشگاه UCSI

اين دانشگاه در حاشيه شرقي اين شهر در منطقه اي به نام cheras واقع شده است.دانشگاه UCSIبا سابقه ترين دانشگاه خصوصي در مالزي است كه در ساير كشورها نيز كاملا شناخته شده مي باشد.

Web Site: http://www.ucsi.edu.my

دانشگاه MSU
با وجود نسبت بالاي تعداد مدرسين به محصلين در اين دانشگاه‌، فرصت بالائي درزمينه تحقيقات و همچنين پيشرفت در اختيار دانشجويان قرار مي گيرد. در برنامه بين المللي تبادل دانشجويان‌، هم اكنون دانشگاه MSU امكان تبادل دانشجو با 40 دانشگاه در ايالات متحده امريكا‌، انگلستان‌، استراليا، هند و اندونزي را دارا مي باشد.

Web Site: http://www.msu.edu

دانشگاه APIIT
دانشگاهAPIIT در سال 1993 تآسيس گرديد وتا به امروز با بيش از يك دهه تجربه موفق در آموزش فناوري اطلاعات و تجارت‌، به يكي از دانشگاه هاي پيشرو در زمينه آموزش فناوري اطلاعات و تجارت در جنوب شرقي آسيا تبديل گرديده‌. اين دانشگاه كاملا مورد تاييد وزارت علوم ايران مي باشد.

Web Site: http://www.apiit.edu.my/info

دانشگاه MMU
در سال 1996 تاسيس شد. به عنوان اولين دانشگاه خصوصي مورد تاييد دولت مالزي‌، پهنه وسيعي از تخص ها را در مقاطع مختلف در حيطه هاي فناوري اطلاعات‌، ارتباطات‌، حقوق و مديريت ارائه مي نمايد.

Web Site: http://www.mmu.ac.uk

دانشگاه MONASH
دانشگاه MONASH مالزي يكي از اولين شعبات برون مرزي دانشگاه MONASH استراليا است. اين دانشگاه از زمان آغاز به كار خود در سال 1998 تجربه اي قابل توجه در افزايش تعداد دانشجويان خود دارد‌. حدود 2800 دانشجو دارد.شهرت اين دانشگاه بيشتر به جهت سطح بالاي آموزشي و پژوهشي آن است‌. و مفاد درسي اين دانشگاه با استانداردهاي دانشگاه هاي استراليا برابرمي كند و بنابراين سطح تحصيلي دانشجويان و فارغ التحصيلان اين دانشگاه در سطح دانشجويان كشور استراليا است.

Web Site: http://www.monash.edu.au/faculties

 

منابع طبيعي:

مالزي به خوبي از منابع طبيعي در نواحي خود برخوردار است همچون كشاورزي، جنگلداري و نيز مواد معدني. از لحاظ كشاورزي، مالزي اولين صادر كننده پلاستيك طبيعي (كائوچو) و خرماي روغني است كه همراه آن الوارها و تنه‌هاي بريده شده درختان، كاكائو، فلفل سياه|فلفل، آناناس و تنباكو (توتون) موجب رشد اين بخش شده است. خرماي روغني، نيز يك جنس عمده صادراتي خارجي است.
در ارتباط با منابع جنگلي، ذكر شده كه برش الوار تنها براي اعطاي يك كمك عمده به اقتصاد در طي قرن۱۹ انجام گرفته است. امروزه، تقريبا" ٪۵۹ مالزي از جنگل پوشيده شده است. گسترش سريع صنعت توليد الوار (چوب)، به ويژه پس از دهه ۱۹۶۰، موجب فرسايش جدي منابع جنگلي كشور شد. اما، در راستاي اقدام دولت براي حفاظت از محيط و سيستمهاي اكولوژيكي، منابع جنگلي توانستند به يك مبناي پايدار دست پيدا نمايند و بر اين اساس نرخ قطع درختان روند نزولي در پيش گرفت.
علاوه بر اين، در اين نواحي جنگل كاري صورت گرفته و در نقاط كم تراكم جنگلي مجددا" درختكاري" نيز انجام شده است. دولت مالزي برنامه‌هايي را براي غني سازي حدود ۳۰/۳۱۲كيلومتر مربع (۵/۱۲۰ مايل مربع) از اين سرزمين را تحت شرايط جنگل طبيعي با نخل رونده كشت داده، و درختكاريهاي كائوچو به همراه آنها انجام داده است. همچنين براي غني سازي بيشتر منابع جنگلي، گونه‌هاي سريع رويان درختان مولد الوار را همچون "meranti tembaga "‌، "merawan " و "sesenduk " در اين ناحيه كاشته است. در عين حال، پرورش درختان پرارزش همچون ساج و درختان ديگر را نيز براي استفاده از مغر آنها و كاغذ ترويج نموده است. كائوچو به عنوان تنها تكيه گاه اقتصاد مالزي، بطور وسيعي با روغن خرما به عنوان كالاي صادراتي عمده كشاورزي مالزي جايگزين شده است.
قلع و نفت خام دو منبع عمده معدني هستند كه در اقتصاد مالزي از اهميت خاصي برخوردارند. مالزي تا زمان فروپاشي بازار قلع در دهه۱۹۸۰، به تنهايي بزرگترين توليد كننده قلع جهان بود. در قرون ۱۹ و۲۰، قلع نقش غالبي را در اقتصاد مالزي ايفا مي‌كرد. درست در سال ۱۹۷۲ بود كه نفت خام و گاز طبيعي، جاي قلع را به عنوان عامل اتكاء بخش معدن مالزي اشغال نمودند، ماليات براي قلع كاهش يافته است. نفت خام و گاز طبيعي در حوزه‌هاي برون ساحلي ساباه، ساراواك و ترنگانو، به خصوص در آن سه ايالت، كمك فراواني به اقتصاد مالزي نموده است. ديگر مواد معدني داراي اهميت يا ويژگي (خاص) شامل مس، طلا، بوكسيت، سنگ آهن و زغالسنگ به همراه مواد معدني صنعتي نظير خاك رس، كائولن، سيليس، آهك، باريت، فسفاتها و سنگهاي ساختماني همچون گرانيت و نيز بلوكها و قطعات مرمر هستند. مقادير اندكي از طلا نيز توليد مي‌شوند. در سال۲۰۰۴، وزير در امور دفتري نخست وزير، داتوك مصطفي احمد، فاش كرد كه ذخاير نفتي مالزي در حدود ۸۴/۴مليارد بشكه مي‌باشد در حالي كه ذخاير گاز طبيعي آن ۸۹تريليون فوت مكعب (۲۵۰۰كيلومتر مكعب) است. اين يك افزايش ٪۲/۷ بود.
دولت اين كشور برآورد نمود كه مالزي با نرخ فعلي توليد قادر خواهد بود براي ۱۸ سال نفت و به مدت ۳۵سال گاز طبيعي توليد كند. مالزي در سال ۲۰۰۴رتبه ۲۴ ام را از لحاظ ذخاير نفتي و ۱۳ ام را از نظر گاز طبيعي در دنيا كسب كرد. ٪۵۶ ذخاير نفتي در اين شبه جزيره قرار دارند درحالي كه ٪۱۹ آن در شرق مالزي واقع شده است. دولت عوايد حاصله از نفت را به ميزان ٪۵ به ايالات خود و باقي آن را به حكومت فدرال اختصاص داد. هريك از ايالات حق دارند تا منابع موجود در داخل محدوده خود را كنترل نمايند. اما، نفت و گاز تحت نظارت دولت فدرال قرار دارد. به ايالاتي كه منابع مزبور در آنها وجود داشته باشد، امتيازاتي اعطاء خواهد شد.‌.
 

حمل ونقل و ارتباطات:
مالزي جاده‌هاي بزرگي دارد كه تمامي شهرها و نقاط اصلي را در ساحل غربي شبه جزيره مالزي به هم متصل مي‌كند. طول كل شبكه بزرگراهي مالزي| سيستم آزادراهي مالزي بالغ بر ۱۱۹۲كيلومتر (۷۴۰مايل) است. اين شبكه تمامي شهرها و مراكز اصلي همچون دره كلانگ، جوهور باهرو و پنانگ را به ديگر نقاط ارتباط مي‌دهد. بزرگراه اصلي‌، بزرگراه شمال- جنوب به ترتيب از نقاط شمالي و جنوبي بوكيت كايوهيتام و جوهورباهرو در شبه جزيره مالزي امتداد مي‌يابد. اين بزرگراه بخشي از شبكه بزرگراهي آسيا است كه تايلند و سنگاپور را نيز به هم متصل مي نمايد.
جاده‌هاي شرق مالزي و ساحل شرقي شبه جزيره مالزي هنوز بالنسبه توسعه نيافته هستند. آنها از جاده‌هاي پرپيچ و خم در نواحي كوهستاني تشكيل شده اند و تعدادي از آنها هنوز آسفالت نشده و شني هستند. اين موجب استفاده دائمي از رودخانه‌ها به عنوان روش اصلي ترابري براي ساكنان داخلي مي‌شود.
سرويس قطار در غرب مالزي از طريق خط آهن مالايايي Keretapi Tanah Melayu انجام مي‌گيرد و خطوط گسترده‌اي دارد كه تمام نواحي و شهرهاي اين شبه جزيره و از جمله سنگاپور، را به يكديگر ارتباط مي‌دهد. خط آهن كوتاهي در ساباه وجود دارد كه راه آهن بورنئوي شمالي آن را به منظور حمل و نقل عمدتا" كرايه‌اي اداراه مي‌كند.
بنادر دريايي Tanjong Kidurong]], Kota Kinabalu, Kuching, Kuantan, Pasir Gudang, Tanjung Pelepas, Penang, Port Klang, Sandakan و Tawau وجود دارند.
همين فرودگاه‌هايي در رده جهاني وجود دارند همچون فرودگاه بين المللي كوآلالامپور در سپانگ، فرودگاه بين المللي بايان لپاز در پنانگ و فرودگاه بين المللي كوچينگ و فرودگاه بين المللي لنگكاوي كه حركت به سوي مقاصد بين المللي و داخلي و نيز مسيرهاي هوايي كوتاه داخلي در نواحي روستايي ساباه و ساراواك در آن انجام مي‌گيرد. مالزي موطن كم هزينه ترين سيستم حمل بار، خطوط هوائي آسيا در منطقه است. فرودگاه كوآلالامپور است به عنوان يك مركز پروازي نواحي آسياي جنوب شرق و چين را نيز تحت پوشش قرار مي‌دهد.
خدمات مخابراتي درون شهري عمدتا" از طريق پست راديوئي مايكرو ويو براي شبه جزيره مالزي فراهم مي‌شود. مخابرات بين المللي به وسيله كابلهاي زير دريايي و ماهواره انجام مي‌گيرد. يكي از بزرگترين و مهمترين شركتهاي مخابراتي در مالزي، تلكام مالژيا برهاد (TM) است كه توليدات و خدماتي را براي خطوط ثابت‌، و موبايل و نيز خدمات دسترسي شماره گيري و پهناي باند اينترنتي را ارائه مي نمايد. اين شركت تقريبا" داراي خدمات انحصاري خطوط ثابت تلفني در كشور مي‌باشد.
در حال حاضر شركت هاي سل كام (Celcom) , مكسيس (Maxis) و دي جي (DiGi) بيشترين سهم در ارائه خدمات تلفن همراه اين كشور را دارا مي‌باشند.
در دسامبر ۲۰۰۴ ليم كينگ يايك وزير انرژي، آب و مخابرات گزارش داد كه كمتر از يك درصد يا حدود ۲۱۸۰۰۴ نفر از مردم مالزي از خدمات باند پهن (اينترنتي) استفاده مي‌كنند. اما اين مقادير براساس شماره مشتركين مي‌باشد، در حالي كه درصد مصرف داخلي آن مي‌تواند بطور دقيق تري بر اين وضعيت تاثير بگذارد. اين نشان دهنده افزايش ٪۴۵/۰در سه چهارم از موارد است. او همچنين بيان نمود كه دولت در نظر دارد كه استفاده از آن تا سال ۲۰۰۶ به ٪۵ افزايش يافته و تا سال ۲۰۰۸ به ٪۱۰ برسد. وي به شركتهاي مخابراتي بومي و سرويس دهندگان توصيه نمود تا به خاطر منافع كاربران بيشترين خدمات را در اقصي نقاط با هزينه‌هاي پايينتري ارائه دهند.
 

بهداشت:

جامعه مالزي براي گسترش و توسعه بهداشت اهميت قائل بوده، و ٪۵ بودجه توسعه بخش اجتماعي دولت به بهداشت عمومي اختصاص داده شده – كه يك افزايش بيش از ٪۴۷ نسبت به رقم پيشين آن است. اين يعني بهداشت داراي افزايشي بيش از ۲مليارد RM است. با افزايش و بالا رفتن سن جمعيت، دولت مي خواهد در بسياري از حوزه‌ها اصلاحاتي انجام دهد از جمله نوسازي بيمارستانهاي موجود، ساختمان و تجهيزات جديد پزشكي، گسترش تعداد پلي كلينيكها (درمانگاه ها)، و اقدامات ارتقاء آموزش و توسعه ترويج از راه دور بهداشت. در طي چند سال گذشته، آنها تلاشهاي خود را براي بازسازي سيستمها و جذب بيشتر سرمايه گذاري خارجي افزايش داده اند.
سيستم بهداشتي مالزي نيازمند پزشكاني است كه يك دوره ۳ساله اجباري خدمت را در بيمارستانهاي عمومي بگذرانند تا همواره نيروي كار اين بيمارستانها حفظ شود. اخيرا"، پزشكان خارجي نيز دراين كشور براي اشتغال مورد تشويق قرار گرفته اند. اما هنوز، يك كمبود پيچيده از نيروي كار پزشكي به خصوص در سطوح متخصصين مجرب وجود دارد كه موجب مي‌شود خدمات درماني و بهداشتي پزشكي خاص تنها در شهرهاي بزرگ در دسترس قرار گيرد. تلاشهاي اخير دراثر فقدان تخصص براي استفاده از لوازم موجود كه توسط سرمايه گذاري مهيا مي‌شود، ارائه امكانات به ديگر شهرها به حالت توقف باقي مانده است.
فعلا" ۱۴ بيمارستان دولتي و مركز بهداشتي با ظرفيت كلي ۲۸۱۶۳تخت وجود دارد. همچنين ۷ موسسه تخصصي درماني (از جمله موسسات روانشناسي) با ظرفيت ۶۲۹۲تخت وجود دارند. همچنين درمورد بيمارستانهاي خصوصي، ۲۲۵ واحد درماني (از جمله زايشگاه و شيرخوارگاه) در مالزي وجود دارد و آنها ظرفيت ۹۴۹۸تخت را فراهم مي سازند. اكثر آنها در نواحي شهري قرار دارند و نيز بسياري از بيمارستانهاي عمومي مجهز به جديدترين تجهيزات تشخيصي و عكسبرداري (راديولوژي) هستند. براي بيمارستانهاي خصوصي كلا" سرمايه گذاري ايده آلي منظور نشده است – و آنها اغلب ظرف ۱۰سال پيش از آن كه شركتها از آن سودي حاصل كنند، به كار خود خاتمه مي‌دهند. اما، هم اكنون وضعيت تغيير كرده و شركتها اينك به دنبال ورود مجدد به اين حوزه مي‌باشند، به خصوص ازاين لحاظ كه خارجي ها علاقه فراواني دارند كه براي مراقبت درماني به مالزي وارد شوند.
ساكنين كشور مالزي از سه نژاد مالايي (۶۰٪)، چيني (۲۷٪)، هندي (۱۲٪) و غيره (۱٪) تشكيل شده است.
مسجد عبوديا، يكي از مساجد تاريخي شناخته شده كوآلاكانگسارمالزي يك جامعه چند مذهبي است، و اسلام دين رسمي اين كشور مي‌باشد. برطبق ارقام آماري در سال ۲۰۰۰، چهار دين اصلي آن عبارتند از اسلام (٪۴/۶۰جمعيت)، بودائيسم (٪۲/۱۹جمعيت)، مسيحيت (٪۱/۹بيشتر در شرق مالزي)، و هندوئيسم (٪۳/۶). تا قرن بيستم، فعالترين اعتقادات سنتي| آنيميسم كه تاكنون به لحاظ بحث تا درجه بالاتري از رسميت در مالزي تداوم يافته براي تاييد آماده شده است. ارقام مذكور مي‌تواند تحريف شده باشد چراكه آنها اين واقعيت را در نظر نگرفته اند كه تمامي اشخاص مالايايي به لحاظ رسمي مسلمان بوده و بدون توجه به باورهاي شخصي آنها، مسلمان فرض شده اند.
اگرچه قانون اساسي مالزي از لحاظ نظري آزادي مذهبي را تضمين مي‌كند، در عمل، اين وضعيت چندان هم ساده نيست (نگاه كنيد به آزادي مذهبي در مالزي) اغلب غير مسلمانان در فعاليتهاي خود همچون احداث ساختمانهاي مذهبي با محدوديتهايي روبرو هستند. ضمنا"، مسلمانان خود را نسبت به اطاعت از تصميمات احكام شريعت ملزم مي‌دانند. به عنوان يك مسئله قانوني هنوز كاملا" مشخص نشده كه آيا مسلمانان آزادانه از احكام اسلام پيروي مي‌كنند يا خير. در برخي از موقعيتها، دادگاه‌هاي مالزي حق آزادي انتخاب مذهب را براي فرد حتي زماني كه از دين اسلام برگشته، ناديده گرفته اند. (همچون يوشع جمال الدين در برابر موضع وزارت كشور در دهه ۱۹۸۰)
در كل، هركسي كه مي خواهد از دين اسلام برگردد بايد بطور قانوني اظهار نمايد، اما اين امر هنوز توسط دادگاه‌هاي داخلي مالزي به رسميت شناخته نشده است. گفته مي‌شود هركسي مي‌تواند ارتداد خود را به يك دادگاه شريعت اظهار كند، اما كلا" دادگاه چنين مجوزي را به وي نمي‌دهد.
مردم مالزي شخصا" به اعتقادات مذهبي يكديگر احترام مي گذارند، و عمدتا" مشكلات مذهبي داخلي از جهت سياسي به وجود مي‌آيد.
مردم مالزي افرادي بسيار خون گرم و ميهمان نواز هستند‌. ايراني ها را بسيار دوست دارند.[نيازمند منبع] مسلمانها داراي رستورانها و فروشگاه‌هايي هستند كه با آرم حلال مشخص مي‌شوند. هندو ها و چيني ها به بودا معتقد هستند.
با توجه به طبيعت بخشنده اين سرزمين بومي ها كه اكثرا مسلمانند داراي اخلاقي خوش و دست و دل باز هستند. داراي نظم و ترتيب در كارها به شكل كاملاً اروپايي مي‌باشند. كه با توجه به سرمايه گذاريهاي شركت هاي ژاپني در اين كشور و نظارت و مديريت ژاپني ها اين نظم در تمام جا ها مشهود است.
تنها قمار خانه كشور هاي مسلمان در اين كشور و در بلنداي تله كابين شهر گنتينگ مي‌باشد كه ورود مسلمانان مالائي به آن ممنوع است. مالزي كشوري است كاملاً تفريحي و بسيار زيبا كه در سال ۲۰۰۶ معادل ۲۲ ميليون نفر توريست را پذيرا بوده است. جمعيت اين كشور ۲۸ ميليون مي‌باشد.
مالزي يك جامعه چند نژادي، چند فرهنگي و چند زباني است كه شامل ٪۶۵ مالايايي و ديگر قبايل بومي، ٪۲۵ چيني، و ٪۷ هندي مي‌باشد. مالايايي هايي كه بزرگترين مجموعه را تشكيل مي‌دهند، همگي مسلمان مي‌باشند چرا كه هر فرد بايد مسلمان باشد تا از لحاظ قانوني بتواند تحت شرايط امور قانوني مالزي قرار گيرد. مالايايي ها از لحاظ سياسي نقش غالبي را ايفا نموده و گروهي را تشكيل مي‌دهند كه بوميپوترا ناميده مي‌شود. زبان بومي آنها مالايايي، " باهاسا مالايو" است. باهاساي مالزي بسيار شبيه به باهاسا مالايو دركاربردي ترين مواردي است كه زبان ملي كشور مالزي محسوب مي‌شود.
در گذشته، زبان مالايايي عمدتا" به خط جاوي نوشته مي‌شد كه يك الگوي خطي بر اساس زبان عربي است. با گذشت زمان، تركيب لاتين بر الگوي جاوي به عنوان يك الگوي غالب نگارشي چيره شد. اين بيشتر در اثر نفوذ نظام آموزشي استعماري بوده كه به بچه‌ها نگارش لاتين را به جاي الگوي عربي آموزش داده است.
بزرگترين قبيله بومي از لحاظ تعداد، مردم ايبان از ساراواك هستند كه تعدادشان بيش از ۶۰۰ هزار نفر است. برخي از مردم ايبان هنوز در روستاهاي قديمي جنگلي در كلبه‌هايي در كنار رودهاي راجانگ و لوپار و سرشاخه‌هاي آن زندگي مي‌كنند، اما بسياري از آنها به شهر مهاجرت كرده اند. بيدايوه، (۱۷۰۰۰۰) قبيله‌اي است كه افراد آن در بخش جنوب غرب ساراواك قرار دارند. بزرگترين قبيله بومي در ساباه، كادازان است. بيشتر آنها كشاورزان مسيحي هستند كه از اين طريق امرار معاش مي‌كنند. اورانگ اسلي (۱۴۰۰۰۰) يا قبايل بومي، شامل تعداد ي از جوامع نژادي مختلف هستند كه در شبه جزيره مالزي زندگي مي‌كنند. از لحاظ سنتي، شكارچيان و كشاورزان عشاير بسياري از آنها در مكان مشخصي ساكن بوده و تا حدودي جذب شهرهاي جديد مالزي شده اند. اما، آنها به عنوان فقيرترين گروه اجتماعي در كشور باقي مانده اند.
جمعيت چيني ها در مالزي عمدتا" شامل فرقه‌هاي بدائيست ماهايالنا، [[تائوئيست[[ يا مسيحي مي‌باشند. زبان چيني در مالزي به انواع لهجه‌هاي چيني تكلم مي‌شود از جمله چيني ماندارين، هوكين / فوجيان، زبان كانتوني، هاكا و تئوچو. برخي از چيني ها به انگليسي به عنوان زبان اول صحبت مي‌كنند. زبان چيني از لحاظ تاريخي در جامعه تجاري مالزي رايج بوده است.
هنديها در مالزي عمدتا" مردم تاميل هندو از جنوب هند هستند كه به زبان تاميلي، مردم تلوگو، مالايالام، و هندي تكلم مي‌كنند و بيشتر در شهرهاي بزرگتر غرب شبه جزيره زندگي مي‌كنند. بسياري از طبقات متوسط تا بالاي متوسط هندي در مالزي به زبان انگليسي به عنوان زبان اول صحبت مي‌كنند. همچنين جامعه‌اي بزرگ از سيكها در مالزي زندگي مي نمايند كه جمعيت آنها در اينجا بالغ بر ۸۳۰۰۰ نفر مي‌باشد.
نژاد مركب اوراسيايي، كامبوجي، ويتنامي، و قبايل بومي باقي جمعيت مالزي را تشكيل مي‌دهند. تعداد كمي از اوراسيايي ها كه تركيبي از اعقاب پرتغالي- مالايايي هستند، به يك زبان درآميخته با پرتغالي تكلم مي‌كنند كه زبان پاپيا كريستانگ گفته مي‌شود. همچنين اوراسيايي هايي با اعقاب دورگه مالايايي و اسپانيائي وجود دارد كه عمدتا" در ساباه سكن هستند. مهاجران موجود از كشور فيليپين، به زبان چاواكانو صحبت مي‌كنند، كه تنها زبان ممزوج با مبناي اسپانيولي در آسيا مي‌باشد. كامبوجيها و ويتناميها عمدتا" بودائي هستند. (كامبوجيهاي فرقه تراوادا و ويتناميهاي فرقه ماهايانا)
موسيقي سنتي مالزي شديدا" تحت تاثير اشكال چيني و اسلامي قرار گرفته است. اين موسيقي بطور گسترده‌اي حول ابزار موسيقي چون گدانگ (طبل) مي چرخد، اما ديگر ابزار ضربي (برخي ساخته شده از صدف)، رباب، وسايل موسيقي رشته‌اي يا كششي، سروناي (سرنا)، و ابزار موسيقي دهل مانند (ني دوشاخه)؛ فلوت و ترومپت هستند. اين كشور داراي سنت توانمندي از رقص و درامهاي همراه بارقص مي‌باشد، كه برخي ريشه تايلندي، هندي و پرتغالي دارند. ديگر اشكال هنرمندانه شامل (تئاتر سايه‌اي خيمه شب بازي)، (wayang| kulit wayang )، سيلات (هنر رزمي داراي سبك) و صنايع دستي همچون باتيك، بافندگي با نقره و برنزكاري، مي‌باشد.

 

تابعيت:

به بيشتر مالزيايي ها بر اساس حقوق مدني تابعيت داده شده است همه مالزيايي ها بدون هيچ تابعيت رسمي در داخل ايالات خود شهروند فدرال هستند. براي هر شهروند كارت شناسائي بهداشتي تحت عنوان " MyKad " در سن ۱۲ سالگي صادر مي‌شود، و بايد هميشه آن را با خود داشته باشد. هر شهروند لازم است كارت شناسائي خود را به پليس نشان دهد، يا در مواقع اضطراري كه هر فرد نظامي بايد خود را به وسيله آن معرفي نمايد. اگر كارت فورا" در دسترس نباشد، شخص به لحاظ فني ۲۴ساعت بر اساس قانون فرصت دارد تا با مراجعه به نزديكترين كلانتري نسبت به دريافت آن اقدام نمايد.
مردم مالزي در طول سال تعدادي روزهاي تعطيلي و جشن دارند. برخي از اين تعطيلات جزو تعطيلات عمومي فدرال معرفي شده اند و بعضي ديگر توسط خود ايالات به عنوان تعطيلات عمومي معرفي مي‌شوند. برخي جشن ها نيز كه جزو تعطيلات عمومي محسوب نيستند از سوي گروه‌هاي خاص نژادي يا مذهبي تعطيل محسوب مي‌شوند.
مشهورترين روز تعطيل (در مالزي) " هاري مرداكا " (روز استقلال-National Day) در ۳۱ اوت به يادبود استقلال فدراسيون مالزي در سال ۱۹۵۷ مي‌باشد. هاري مرداكا، و نيز روز كارگر (۱مي)، روز تولد شاه (اولين شنبه ماه ژوئن) و برخي اعياد ديگر به عنوان تعطيلات عمومي و رسمي و فدرال در اين كشور محسوب مي‌شوند.
مسلمانان در مالزي ( ازجمله تمام مالايايي ها و ديگر مسلمانان غير مالايايي) در تعطيلات مسلمين جشن مي‌گيرند. معروفترين عيد، Hari Raya Puasa ( ( كه "هاري رايا عيدالفطر نيز گفته مي‌شود) و ترجمه مالايايي آن عيدالفطر است. كلا" اين عيد از سوي مسلمانان سراسر جهان در پايان ماه رمضان، ماه روزه داري، برگزار مي‌شود. علاوه بر، Hari Raya Puasa‌، آنها Hari Raya Haji (به "هاري رايا" عيدالاضحي نيز گفته مي‌شود و ترجمه آن عيدالاضحي (قربان) بوده)، و اول ماه محرم (سال جديد اسلامي)، و مولد الرسول (روز تولد پيامبر (ص) ) را نيز جشن مي‌گيرند.
فرهنگ چيني در مالزي به عنوان نمونه جشنهايي برگذار مي‌شود كه از سوي تمام چيني هاي سراسر جهان انجام مي‌گيرد. سال جديد چيني معروفترين اين جشنها است كه ۱۵ روز طول مي‌كشد و با " جشن فانوس به پايان مي‌رسد. ديگر جشنهاي برگذار شده از سوي چيني ها عبارتند از جشن كينگمينگ، جشن قايق اژدها و جشن ميانه پاييز. علاوه بر جشنهاي سنتي چيني، بودائي هاي چيني نيز جشن روز وساك را برگذار مي نمايند.
اكثر هنديهاي مالزي هندو هستند و جشن ديپاوالي (ديوالي)، يا جشن نور نور برگذار مي‌كنند، در حالي كه تايپوسام مراسمي است كه در سراسر كشور با تجمع هندوها در باتو كيوز (غارهاي باتو) برگذار مي‌گردد. گذشته از هندوها، سيكها نيز جشن وايساكي، يا سال جديد سيكها را برگذار مي‌كنند.
جشنهاي ديگر همچون كريسمس، هاري گاواي بين مردم ايبان در داياك، پستاكاآماتان از مردم كادازان دوسون نيز در كشور مالزي برگذار مي‌شود.
با وجود آن كه بيشتر اين جشنها مربوط به نژاد يا مذهب خاصي مي‌شود، تمامي مالايايي ها بدون توجه به پيشينه مذهبي و نژادي خود، اين جشنها را با هم برگذار مي‌كنند. در سالهاي ۱۹۹۸-۱۹۹۶ زماني كه جشنهاي هاري رايا پوآسا و سال جديد چيني با يكديگر همزمان گرديد، شعار" Raya Kongsi " كه تركيبي از Gong Xi Fa Cai بود، براي تبريك سال نوي چيني استفاده شد، و هاري رايا (كه در زبان مالايايي به مفهوم " جشنگيري با همديگر" مي‌باشد) بكار رفت. در طول سالهاي ۲۰۰۶-۲۰۰۵، هاري رايا پوآسا و ديواپالي با يكديگر مقارن شده، و يك شعار مشابه " Raya Deepa " ابداع مي‌شود.
 

جاذبه‌هاي گردشگري:

شبه جزيره مالزي به دليل داشتن سواحل متعدد و متفاوت در نقاط مختلفش , يكي از بزرگترين و مهمترين مكان هاي غواصي در دنيا محسوب مي‌شود. محدوده ساراواك به دليل داشتن آبهاي شفاف و گوناگوني ماهي ها از زيباترين جاذبه‌هاي مالزي به شمار مي‌رود.
طبيعت زيبا و استوايي مالزي مكان هاي متعددي را براي گردشگران علاقمند به طبيعت ارائه مي‌كند. تامان نگارا[۱] يا جنگل ملي مالزي از قديمي ترين جنگلهاي جهان به شمار مي‌رود.
سواحل شرقي شبه جزيره مركزي مالزي , داراي جزاير بسيار ديدني و بكر مي‌باشند كه از آن جمله عبارتند از : جزيره پرهنتيان , جزيره ردانگ, جزيره تيومان وغيره.
برج‌هاي دوقلوي پتروناس كه متعلق به شركت نفتي پتروناس مالزي مي‌باشند در حال حاضر بلندترين برجهاي دوقلوي جهان مي‌باشند كه يكي از مكانهاي توريستي شهر كوالالامپور را بوجود آورده اند.
مجسمهٔ ايستادهٔ بودا در باتو كيو [۲](كوالالامپور) بلندترين مجسمهٔ ايستاده دنياست كه همه روزه تعداد زيادي از توريست ها از آن ديدن مي‌كنند.
پارك پرنده ها [۳] واقع در شهر كوالالامپور نيز بزرگترين باغ پرنده‌هاي روباز در دنياست.
بلنديهاي گنتينگ [۴] و مجموعه هتلها و رستورانها به همراه تنها كازينو موجود در مالزي در فاصله كمي از كوالالامپور نيز يكي ديگر از جاذبه‌هاي گردشگران در مالزي مي‌باشد. بازارهاي محلي و فروشگاههاي بسيار بزرگ داخل شهر كوالالامپور نيز شايد يكي ديگر از جاذبه‌هاي اين شهر براي عده‌اي از گردشگران باشد.

منبع: پژوهشنامه ره آورد ايسكو
 
امتیاز دهی
 
 

Guest (PortalGuest)

پژوهشنامه ره‌آورد ايسكو
مجری سایت : شرکت سیگما